Güneş tipi yıldızlarda enerjinin çoğu döteryum helyum sentezinden üretilir.Helyum çekirdeğinin kütlesi iki döteryum çekirdeğinin kütlesinden % 0,7 daha küçüktür,dolayısıyla sentez sırasında bu miktar enerji olarak salınır...Neden % 100 değilde % 0,7 denilebilinir...Evrende % 100 lük verime sahip fiziksel tepkimeler madde-antimadde çarpışmalarıdır,kütlenin tamamı gama ışını şeklinde enerjiye dönüşür...Tabii ki bu oldukça kısa sürede olur,bunun yıldız şeklinde uzun süre enerji vermesi mümkün değildir.Bunun gibi süpernova patlamalarında,nötron yıldızlarının,karadeliklerin çarpışmalarında da kütlenin % 0,7 den daha fazla bölümü enerjiye dönüşür,fakat bunlar da kısa süreli olaylardır ve enerjinin büyük bölümü yüksek enerjili parçacıklar olarak yayılır...Enerji verimliliğini yükseltmek için yıldızın kütlesini büyütmek düşünülebilir,fakat o zaman da yıldızı içe göçmeye zorlayan gravitasyonel kuvvete karşı koymak için daha fazla nükleosentez olayı olması gerekir,bu da yıldızın ömrünü milyonlarca seneye kadar düşürür...Böyle bir yıldızın çevresindeki gezegenlerde yaşam gelişmesi için zaman olmaz...Yani enerjinin birdenbire büyük miktarlarda yayılması yerine belli bir miktarda yayılması yaşam için gereklidir...Peki sözkonusu kütleler arasındaki fark % 0,7 den daha fazla olsaydı;yıldızın parçalanmaması için daha büyük bir kütleye sahip olması gerekirdi ve büyük kütleli yıldızlar daha az stabildir,plazma fışkırmaları çok daha fazla olacaktır ve bu da yaşam için hiç te iyi değildir...Fiziksel sistemlerde her şey bir miktar iledir ve bu miktarın her zaman olabilecek en büyük nicelik olması da gerekmez...Olaylara volüm eksenli bakmamalıyız,önemli olan sistemin güzelce işlemesi...Yağmura bakalım;eğer yağmur bir anda kovadan boşalırcasına yağsaydı bu hiç te iyi olmazdı...Damlalar halinde yağıyor ve hiç kimse yağmurun verimi düşük burada aksaklık var demiyor...Dediğim gibi herşey miktar iledir,olaylara parça parça bakmamalıyız,sistemin tüm yönleriyle işlemesi için bu gereklidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder